ناآرام

زندگی ناآرام

ناآرام

زندگی ناآرام

طاقت دوریت را ندارم .......

 این روزها هر لحظه اش یک سال میگذره ،نمیدونم چرا بغض دارم . خسته ام ، گرفته ام، در مانده ام ، مشکلمو نمیتونم حل کنم .احساس ضعف میکنم ،اتاقم برام تنگ شده ، نمیتونم نفس بکشم .قلبمم یکی در میون میزنه ،خیلی سرعتش کم شده ،مثل اینه که دلش نمیخواد بزنه .یه امید زندگیه آدمو پر امید میکنه و نداشتن اون امید زندگی رو به زوال میبره به نابودی .من امروز اون امید زندگیمو ندارم کم کم احساس میکنم دیگه مرده ام .فقط نفس میکشم .  

             

 

قوی ترین آدم جهان هم که باشی 


                             وقت هایی هست 


                                       که دستی باید لمس ات کند 


             تنی 


                    تن ات را داغ کند 


           و لبی 


                       طعم لب ات را بچشد 



مستقل ترین آدم جهان هم که باشی 


                                وقت هایی هست
 

که دلت پر میزند برای کسی که برسد 


           و بخواهد که آرام رانندگی کنی 


و شام ات را نخورده روی میز نگذاری و بروی

مسافرترین آدم دنیا هم 


دست خطی می خواهد که بنویسد برایش  


 " زود برگرد " 


              طاقت دوری ات را ندارم 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد